Δευτέρα 16 Ιανουαρίου 2012


Παρασκευή


Σκοτάδι παντού
Τα μάτια μου δεν συνηθίζουν πια
Κάπου πολύ μακριά
Άνθρωποι ακούγονται
Τραγουδούν ή θρηνούν- ίσως κάνω λάθος
Δε νομίζω να ακούω πια

Δεν πονάνε πια
Μήτε χέρια μήτε πόδια μήτε σώμα
Άδειο το μυαλό μου
Κι όμως γεμάτο όνειρα φευγαλέα
Ζωές περνάνε σαν καρέ
Δικές μου; Άλλες; Πράγματα ωραία;
Κλείνω τα μάτια
Στην δροσιά που με τυλίγει
Κάποιος ψιθυρίζει



0 σχόλια:

Συνολικές προβολές σελίδας

Από το Blogger.