Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2011

Ικαρος

Στάλα στάλα το σκοτάδι
Κάθε μέρα όπως κάθε νύχτα
Γεμίζει τα μάτια  των ανθρώπων
Με την λαχτάρα του κενού

Στάλα στάλα από ψηλά
Ραγίζει το αίμα τον καθρέφτη
Όπως αδειάζει τα μάτια των ανθρώπων
Με την δόξα του θανάτου

Στάλα στάλα το κερί
σφράγιζε  και σφάλιζε
στο χάραγμά του όμορφες μορφές
όσα φέρνει και όσα παίρνει ο καιρός

ώσπου σήμανε η ώρα
ώσπου μίκρυναν οι ήχοι
ώσπου χάθηκε η γη  κάτω από τα πόδια
και τον αγκάλιασε  όπως παλιά το φως

0 σχόλια: