Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2011
Ικαρος
Στάλα στάλα το σκοτάδι
Κάθε μέρα όπως κάθε νύχτα
Γεμίζει τα μάτια των ανθρώπων
Με την λαχτάρα του κενού
Στάλα στάλα από ψηλά
Ραγίζει το αίμα τον καθρέφτη
Όπως αδειάζει τα μάτια των ανθρώπων
Με την δόξα του θανάτου
Στάλα στάλα το κερί
σφράγιζε και σφάλιζε
στο χάραγμά του όμορφες μορφές
όσα φέρνει και όσα παίρνει ο καιρός
ώσπου σήμανε η ώρα
ώσπου μίκρυναν οι ήχοι
ώσπου χάθηκε η γη κάτω από τα πόδια
και τον αγκάλιασε όπως παλιά το φως
Ετικέτες
Ικαρος
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου